Nu sajcht dee Jeist enn kloare Wead daut enne latste Tiede woare eenje fonn dee Woarheit auf-faule, en woare Oobacht jaewe opp fefearesche Jeista, en Lea fonn beese Jeista;

Mana dee em heichle Laeajes raede; daen aea Jewesse febrennt es soo aus met en heetet Iesa.

See febeede daut Mensche sikj befriehe sele, en febeede daut to aete waut Gott jeschaufe haft, daut dee, dee Gloowe ha, en folle Erkjantnes ha, met Dank aete kjenne.

Dan aul Gott siene Kjreatuare sent Goot, en nusscht bruckt auntsied jesat woare wan daut met Dank aunjenome woat;

dan daut es jeheilicht derch Gott sien Wuat en Jebaed.

Wan du dee Breeda dit faeastalst, woascht du en gooda Deena senne, en woascht jenoat woare derch dee Wead fom Gloowe, en dee goode Unjarecht dee du nojefoljcht hasst.

Hool die wajch fonn dee gottloose en oole Fruehes Foble, eew die enn daut waut jetlich es.

Dan kjarpaliche Eewunk haft mau weinich Nutse; oba Gottseelichkjeit haft Nutse fa aules, en haft Fespraeakunk fa dit Laewe, uk daut waut noch kjemt.

Dit es en woaret Wuat, en es Weat auntonaeme.

10 Dan doafaea oabeid wie, en straewe, dan wie ha onnse Hopninj opp daem laewendje Gott jesat, dee aulamaun Heilaunt es, besondasch fa daen dee jleewe.

11 Doo dit befaele en leare.

12 Lot kjeena diene Jugend fe-achte, oba sie en Faeabilt fa aul daen dee jleewe, en diene Raed, enn dien Waundel, enne Leew, em Gloowe, en enn Reinheit.

13 Hool aun dee Schreft to laese, en to femone, en to unjarechte bott ekj kom.

14 Sie nich Nachlaesich met dee Gow, dee die jejaeft wort met profitseihe aus dee Elteste aeare Henj opp die laede.

15 Eew die sorjfeltich doaenn, en laew doabenne, soo daut dien Jewaus doabenne fonn aule Mensche to seene es.

16 Sorj fa die selfst, uk fa diene Lea, bliew doabie; dan wan du daut deist, woascht du die selfst rade, uk daen dee die heare.