Add parallel Print Page Options

39 “अय्यूब, के तिमी जान्दछौ घोरलहरू कहिले जन्मन्छन्?
    के तिमीले नियालेको छौ कहिले मृगले आफ्नो बच्चा ब्याउँछ?
के तिमी जान्दछौ कति महिनासम्म घोरलले र मृगले आफ्ना पेटमा बच्चाहरू बोकी हिँड्नु पर्छ?
    के तिमी जान्दछौ कति महिनामा तिनीहरूले ब्याउँछन्?
जब तिनीहरूलाई प्रसव वेदना हुन्छ
    तिनीहरू निहुरिन्छ र बच्चा ब्याउँछन्।
ती पाठाहरू खुल्ला मैदानमा खेल्दै हुर्किन्छन्।
    त्यसपछि तिनीहरूले आफ्ना आमाहरू छाड्दछन अनि कहिले फर्केर आउँदैनन्।

“अय्यूब, कसले जङ्गली गधाहरूलाई छाडी दियो?
    कसले तिनीहरूका डोरीहरू खोली दियो अनि कसले तिनीहरूलाई स्वतन्त्र गरे?
मैले ती जङ्गली गधाहरूलाई मरुभूमिमा घर भए झैं छोडिदिएँ।
    मैले तिनीहरूलाई बस्नको लागि नुन भएको ठाउँमा छोडिदिएँ।
जङ्गली गधाहरू होहल्लालाई घीन गर्छ
    अनि कसैले पनि तिनीहरूलाई नियन्त्रण गर्न सक्तैन।
जङ्गली गधाहरू पहाड पर्वत तिर बस्छन्
    त्यो तिनीहरूको चौउर नै हो
    जहाँ तिनीहरूले हरियो घाँस खोज्दछ।

“अय्यूब, के जङ्गली साँढेले तिम्रो सेवा गर्न राजी हुन्छ?
    के त्यो तिम्रो अन्न भण्डार हेरचाह गर्न राती बस्छ?
10 के एउटा जङ्गली साँढेले तिमीलाई गलामा डोरी बाँध्न दिन्छ
    ताकि तिमीले खेत जोत्न सक्छौ?
11 एउटा जङ्गली साँढे अति बलियो हुन्छ।
    तर तिम्रो काम गराउँनलाई त्यसमाथि विश्वास गर्न सक्छौ?
12 के खलाबाट धन उठाई ढुकुटीमा लान
    त्यो आउँछ भन्ने भरोसा गर्न सक्छौ?

13 “शतुरमुर्गा उत्तेजित भई आफ्ना पखेंटाहरू फरफराउँछ तर शतुरमुर्गा उड्न सक्तैन।
    यसको पखेंटाहरू र प्वाँखहरू साँरसको जस्तो हुँदैन।
14 शतुरमुर्गाले भूइँमा अण्डाहरू पार्दछ
    अनि बालुवामा न्यानो होस् भनि तिनीहरूलाई छोडिराख्छ।
15 शतुरमूर्गले कोही त्यसको फुलहरूमाथि हिँड्छ
    अथवा कुनै पशु त्यसमाथि हिडेर फुटाई देला भनि कुनै पर्वाह नै गर्दैन।
16 शतुरमूर्गले आफ्ना चल्लाहरूलाई
    आफ्नो होइन भने झैं त्याग्छे।
    त्यसले आफ्नो महत्वपूर्ण परिश्रमको कुनै पर्वाह नै गर्दिन।
17 किनभने मैले शतुरमूर्गलाई बुद्धि दिइनँ।
    शतुरमुर्गा लठेप्रो हुन्छ अनि त्यसलाई त्यस्तै लाटो बनाइदिएँ।
18 तर जब शतुरमूर्ग दगुर्नलाई उठ्छे, ऊ घोडा र घोड सवारलाई तुच्छ ठान्छ,
    किनभने ऊ कुनै पनि घोडा भन्दा छिटो दर्गुछ।

19 “अय्यूब के तिमीले घोडालाई बल दियौ?
    के तिमीले त्यसको घाँटीमाथि रौंहरू राख्यौ?
20 के तिमीले घोडालाई सलह जस्तो उफ्रेर टाढा जाने योग्य बनायौ?
    घोडा जोडले हिन्‌हिनाउँछ अनि मानिसहरूलाई त्रसित पार्दछन्।
21 घोडा खुशी हुन्छ किनभने त्यो बलियो छ।
    त्यसले आफ्नो खुट्टाले मैदानमा खोर्सिन्छ र युद्धभूमि तर्फ चाँडो दर्गुछ।
22 घोडाले डरको हाँसो उडाउँछ, त्यो डराउँदैन्।
    त्यो युद्धभूमिबाट चम्पट लाउँदैन।
23 काँडको तरकस त्यसको छेउमा धर्रर आवाज गर्छ
    र त्यहाँ भाला र हतियारहरू घाममा टल्किन्छन्।
24 घोडा एकदम उत्तेजित हुन्छ त्यो मैदानमा चाँडो दर्गुछ।
    जब त्यसले बिगुल बजेको सुन्दछ त्यो रोकिन सक्तैन।
25 जब बिगुलको आवाज गुन्जिन्छ घोडा कराउँछ,
    छिटो-छिटो उसले टाडैबाट युद्ध सुँध्ने गर्छ।
    उसको कप्तानहरूले कराउँदै दिएको आदेशहरू अनि युद्धभूमिका अन्य सबै आवाजहरू सुन्दछ।

26 “अय्यूब, के तिमीले बाजलाई पखेंटा फिंजाएर दक्षिणतर्फ उड्न सिकायौ?
27 के तिमीले गिद्धलाई आकाश माथि उड्न सिकायौ।
    के तिमीले त्यसलाई उच्च पर्वतहरूमा त्यसको गुँड बनाउन सिकायौ?
28 गिद्ध पर्वत र शिखरमा बस्दछ।
    चट्टान नै गिद्धको किल्ला हो।
29 गिद्धले आफ्नो शिकार उच्च किल्लाबाट नियाल्दछ।
    गिद्धले एकदम टाढामा भएको शिकार देख्न सक्छ।
30 जहाँ मरेका सिनुहरू हुन्छन त्यहाँ गिद्धहरू एकत्रित हुने गर्छन।
    अनि बच्चाहरूले रगत चुस्दछ।”